Het Stedelijk Museum Aarschot is gehuisvest op de Gasthuissite en zal in de toekomst kunsttentoonstellingen brengen. Hiertoe wordt de eerste verdieping van het gebouw volledig verbouwd tijdens de eerste maanden van 2022. De opening van de nieuwe tentoonstellingsruimten wordt verwacht eind juni 2022. 

Op het gelijkvloers komt de geschiedenis van de stad aan bod. Net als de stad Aarschot heeft het Stedelijk Museum een rijk verleden. Het bestaat sinds 7 mei 1939. Ettelijke Aarschottenaren waren betrokken bij de uitbouw van het museum en stelden een rijke museumcollectie samen.

In de vaste tentoonstelling zijn de belangrijkste collectiestukken "in scène" gezet met beeld en geluid. Je stapt in een tafereel uit de Eerste Wereldoorlog, je hoort marktzanger Rik Viool aan het woord, … Stoffig? Allesbehalve!

In het Stedelijk Museum Aarschot wordt het verleden van Groot-Aarschot en de bewoners zichtbaar. Elk thema, elk voorwerp verwijst ernaar, elk op zijn eigen manier. Het is goed dat nieuwe generaties weten wat zich hier vroeger afspeelde. En meer concreet wat hun eigen ouders en grootouders hier hebben meegemaakt.

Het museum toont een collectie vanaf de prehistorie tot ruwweg een 50-tal jaar geleden. Natuurlijk komt niet iedere periode even ruim aan bod. Het museum concentreert zich op bepaalde periodes. Binnen deze periodes kiezen we voor specifieke thema’s die voor  Aarschot van belang zijn.

Een gedeelte van onze collectie kan je online bezichtigen op de website van Erfgoedplus.

In het museum ontmoet je Rik Viool en de familie Van Gestel, ze nemen je mee terug in de tijd. Liedjeszangers vormden een attractie op de markt. Voor veel mensen waren zij de enige manier om aan informatie te komen.

In het midden van de 19de eeuw telde Aarschot nog geen 4.500 inwoners. Het was een provinciestadje in de verarmde regio Zuiderkempen-Hageland. Landarbeid en huisnijverheid vormden een belangrijke bron van inkomsten. In het museum zie je hoe men vroeger in het Hageland leefde. Er wordt veel aandacht besteed aan de typische huisnijverheden. Zo beschikt het museum onder meer over een bijna complete collectie schoenmakerij, klompenmakerij en messenmakerij.

Aarschot vervulde rond de eeuwwisseling een centrumfunctie voor de schoen- en de messenmakerij. Aarschot telde toen verscheidene kleine drukkerijen: familiale bedrijfjes die van vader op zoon overgingen. Ze verzorgden het plaatselijke gelegenheidsdrukwerk, drukten doodsprentjes en reclamefolders. Al in de 19de eeuw verschenen lokale weekbladen. Zij verspreidden het nieuws tot in de omliggende dorpen.

Tot na de Eerste Wereldoorlog bleef de stad befaamd om haar ambachtelijke producten. 

Aarschot kent een rijk religieus verleden met vele kloosterorden, een begijnhof en kerken. Ook op dit thema wordt ingezoomd in het museum. Je ziet onder andere het altaar van de Zeven Weeën. In het midden van de 19de eeuw werd die afgebroken bij de aanleg van de Stationsstraat.

Je hoort werk van Arthur Meulemans (1884-1966) en je ziet zijn piano. Het werk van deze Aarschotse toondichter is veelzijdig en omvat veel genres. Zijn opera’s maakten hem tot ver buiten de grenzen bekend.

Ernest Vanden Panhuysen (1874-1929) schilderde vooral portretten en dieren. Een groot deel van zijn carrière woonde hij in Aarschot. Zijn werk is meermaals bekroond.

Aarschot is herhaaldelijk getroffen door oorlogsgeweld. Vooral de pijnlijke herinneringen aan de Eerste en de Tweede Wereldoorlog blijven leven in vele Aarschotse families. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werden ongeveer 171 Aarschottenaren gefusilleerd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kreeg de stad zwaar te lijden onder de Duitse en geallieerde bombardementen. Enkele historische gebouwen verdwenen voor altijd uit het stadsbeeld.