Penelope werd gemaakt als epiloog bij Odysseus van de KVS: een 24 uur durend stuk waarin de volledige Odyssee verteld werd door 24 mannelijke acteurs. 

Als al het verbale geweld van de 24 mannen die de Odyssee vertellen eenmaal over de scène heeft geraasd, brengt Lisbeth Gruwez een woordeloos antwoord in de meest zuivere eenvoud: twintig minuten lang danst ze alle verzwegen vrouwen van de Odyssee bijeen, en dient dusdanig al die mannen van repliek. 

Lisbeth Gruwez wilde een open einde knopen aan Odysseus door de verbale veelheid naar een non-verbaal nulpunt te verleiden. No trucare, niks foefelare: ze maakt slechts gebruik van haar eigen lichaam om bijvoorbeeld het wachten van Penelope te verbeelden. 

"Penelope wacht, worstelt met tijd en verlangen. Haar beweging is die van de stilstand," merkt Lisbeth op. Die unieke combinatie van beweging en stilstand giet ze in de vorm van een spiraal: een figuur die tegelijk beperkt en onbeperkt is. Het is haar bedoeling om de tijd niet lineair, maar circulair op te vatten. 

Want: "is er überhaupt ooit een einde gekomen aan de cyclus van geweld die de Odyssee verbeeldt?" Dat is volgens Lisbeth de hoofdvraag van het gedicht. Ze leest het geheel als een eeuwig wederkeren van (mannelijk) geweld: een cyclus van vallen en opstaan, van aanvallen en hervallen. In die interpretatie staat Penelope - en bij uitbreiding de vrouw - symbool voor verbintenis en verzoening, terwijl het mannelijke idioom van roem en heldendom alleen maar verdeeldheid zaait. 

Maar naast de honkvaste en trouwe Penelope, krijgen nog zoveel andere vrouwen een non-verbale stem. Lisbeth probeert evengoed de femme fatale en de tomboy naar boven te brengen. De nimfen en sirenen, Calypso en Circe. De meest uiteenlopende aspecten van het vrouw-zijn die in haar lijf besloten liggen, wil ze uitvergroten en naar buiten brengen. 

Ze doet dat als vanouds op aansturen van Maarten Van Cauwenberghe, haar vaste partner bij Voetvolk, die muziek ontwikkelt die de solo van Lisbeth tegelijk ondersteunt en aanvalt, als een soort contrapunt. Samen willen ze de tijd (voor even) laten stollen. 

Choreografie, Lisbeth Gruwez 
Compositie, Maarten Van Cauwenberghe 
Performance, Lisbeth Gruwez 
Lichtontwerp, Jan Maertens 
Kostuum, Myriam Van Gucht 
Productie, Voetvolk Vzw & KVS Met De Steun Van De Vlaamse Gemeenschap & De Vlaamse Gemeenschapscommissie